Donut

 Yabancı filmlerde , çizgi filmlerde sıkça gördüğümüz ve çocuk dünyamızda bir zamanlar aklımızı meşgul etmiş bazı yiyecekler vardır.  Ki bunlar eskiden bilgiye bu denli rahat ulaşılan imkanlar olmadığı için birer bilinmez olarak kalmıştır. 

Annelerimiz bile bir misafirlikte yiyip beğendikleri lezzetlerin tarifini kağıtlara yazar ve o kağıtlar birer hazine değeri taşırdı. 

Kimi zaman da eğer şanslıysanız gazetenin verdiği tarif eklerini almaya yetişebilirdiniz. Tabi o ekler de ganimetler arasındaki yerini alırdı. Misal annemin 3 - 4 adet tarif kitapçığı vardı ve bazen açıp o tariflerdeki özenli sofralara yerleştirilmiş süslü tabaklardaki yiyeceklere bakardım. Ve düşünürdüm "Annem bu yiyecekleri yapmıyor ki peki neden o zaman kitapçıklar var?" 

Ne zaman ki büyüdüm ve bir şeyler pişirebilir oldum işte o zaman kitapçıklardaki tarifleri uygulamaya başladım. 

Uzun lafın kısası çocukluğuma dair bir soru işareti olan donut konusunu da sonunda bu leziz tatlıyı pişirerek yok etmiş oldum. 

Eşim de çok beğendi hatta " Bu tatlıyı pişirerek hiç iyi bir şey yapmadın sen, çünkü bundan sonra hep isteyebilirim. "dedi.

Yani tat onayından geçmiştir , uygulayabilirsiniz =)

Malzemeler 

1 su bardağı ılık süt 

1paket instant maya 

Yarım su bardağı şeker 

3 yemek kaşığı tereyağ 

1 paket vanilya

1 adet yumurta

Bir çimdik tuz

3,5 veya 4 su bardağı un 

( un miktarı yumurta büyüklüğüne tereyağınızın türüne göre değişebilir. Bu nedenle unu azar azar eklemelisiniz.)

Üzeri için 

Çikolata (donutlar piştikten sonra benmari usulü erittim)

toz şeker - tarçın karışımı (miktarı tercihinize göre değişebilir.)

(Veya dilediğiniz herhangi bir malzeme ile süsleyebilirsiniz.)

Kızartmak için sıvıyağ

Unun 2 bardak kadarını hamuru yoğuracağımız kaba eleyip instant mayayı da ekleyip karıştırıyoruz.  Şekeri de bu toz karışıma ilave edip harmanlıyoruz. Ve bu malzemelerin ortasında bir çukur oluşturup içerisine eritilmiş ılımış tereyağ ile ılık süt döküp yoğuruyoruz. Sonrasında yumurtayı da kırıyoruz. Bu aşamadan sonra kalan unu , elinize yapışmayacak, çok sert olmayan, mayalandıktan sonra yoğurulmaya ve merdane ile açılmaya müsait bir kıvama gelene dek azar azar eleyerek ekliyoruz. Başta da belirttiğim gibi malzemelerinizin özelliklerine göre un miktarı değişebilir. 

Hamur hazır olduktan sonra hemen bir sofra bezine veya havluya sarıp hacmi iki katına çıkana dek mayalatıyoruz.

Mayalanan hamuru yoğurup toparlıyoruz. Un serpiştirdiğimiz tezgahta  1 cm kadar kalınlıkta açıyoruz. Bir kenara da tepsi büyüklüğünde yağlı kağıdı seriyoruz.  Açtığımız hamurdan varsa donut kalıbı ile, yoksa geniş ağızlı bir su bardağı ve şişe kapağı ile donutları kesiyoruz. 

Kestiğimiz donutları yağlı kağıda aralıklı şekilde diziyoruz.  Ki bu aralıklardan makas ile kesip kare kağıtlar üzerinde pişmeye hazır donutlar elde edeceğiz. Kesip hazırladığımız donutlar 15 dk kadar daha mayalanmaya bırakılır. Ardından kızgın yağda orta veya kısık ateşte ( ocak gücümüze bağlı) her iki tarafını kızartıyoruz. Bu kısımda önemli olan nokta donutları elimizle alıp yağa atmamak. Yağlı kağıtların ucundan tutarak yağa bırakmak ki sonrasında hemen yağdan kağıtlar alınabilmekte.Sıcakken şeker tarçın karışımına buluyoruz. Bir kısmını da ılıyınca benmari usulü erittiğimiz çikolataya batırıyoruz.

Ardından dilediğiniz zaman afiyetle yiyorsunuz 

Portakal Çiçeği Karnavalı

Adana'nın en güzel zamanlarından birisidir; baharın gelişi ile portakal çiçeklerinin kokusunun etrafa yayıldığı günler. Bu zamanı konu edinerek Türkiye'nin ilk sokak karnavalının 3.sü düzenlendi bu yıl. İlk ikisine dahil olamamıştım ancak bu defa bir fırsat bulup gidebildim. 

Genel anlamda herkesin çok eğlendiğini belirttiği ve bir kaç güne dağılmış olan etkinliklerde, evet benim de yüzümü güldüren şeyler oldu.Yayınlanan fotoğraflara, yapılan yorumlara bakıldığında %85 oranında insanların memnuniyeti söz konusu. Fakat "yanlış anlaşılmazsa" ben, organizasyonun olumsuz yönlerine - onarılması, düzeltilmesi- ümidi ile dikkat çekmek istiyorum.  Belki okuyan ve bu aksaklıkları değiştirip çözüm bulabilecek birileri olur diyerek.

Belki bizim bulunduğumuz nokta nedeni ile belki hava şartları nedeni ile bilemiyorum ancak ciddi anlamda bir karışıklık vardı ortamda.

Birbirimizden habersiz annem ile kortejin farklı yerlerinde iki farklı durum yaşamışız. Şöyle ki; annemin çektiği fotoğraflarda kendisi konvoyun, kortejin başlangıç kısmında olduğu için; cidden bir düzen hazırlık yapıldığı fark ediliyor. Ancak eşim ve benim olduğum yerde insanlar sürekli şu şekildeydi " Kortej ne taraftan yürüyecek? Neden ilerleme yok? Ne zaman başlayacak?" İnsanlar yolun bir sağına bir soluna geçiyor kopuk kopuk gelen grupları yakalamaya çalışıyordu.

Karnaval konvoyunun toplanma saatinden 40- 45 dakika önce şiddetli bir bahar yağmuru başlayınca herkes sığınacak bir yer aramıştı. Buna rağmen o yağmurda yürümeye çalışan karnaval görevlileri de oldu, tebrik ederim kendilerini. Yağmur dindikten sonra insanlar yol kenarlarına geçip korteji beklemeye koyulmuştu ama dediğim gibi bir düzensizlik vardı. Aslında bundaki en büyük etkenlerden birinin insanlarımızda hastalık boyutuna ulaşan selfie çekilme çılgınlığıydı. Konvoy ilerlemek istiyor ancak kaldırımdan yola inen hatta yolu kapatan insanlar gelen her kortej grubunu durdurup selfie çekilmeye çalışınca hiç bir şey ilerleyemez oldu. Düşünün ki mehter takımı geliyor, takımdaki görevliler durduruluyor ve "Bir fotoğraf çekilebilir miyiz?" deniliyor. Bu bilinç çok yanlış. Bu konuda hem fikir olan bir çok kişiyi karnaval dönüşü yolda yürürken duydum ve hep aynı durumdan şikayetçilerdi; "Bir düzen yok, plansızlık, karışıklık." . Olması gereken kortej için güzargahların net olarak belirlenip gidecekleri yol üzerine bariyer veya şeritler koyulması ve ilerlemenin aktif şekilde sağlanmasıdır. Çektiğim fotoğraflarda olabildiğince net sonuçlar elde etmeye çalıştım ancak yukarıdaki ikinci fotoğrafın sağ ve sol kısımlarına bakarsanız mehter takımındaki görevlilerin nasıl bir insan kalabalığı ve karmaşası içerisinde ilerlemeye çalıştığını anlayabilirsiniz. Araçlar, motosikletler, gruplar ilerlemeye çalışırken;  ellerinde simit aheste aheste sanki hiç bir şey yokmuş da gezintiye çıkmış gibi yolun karşısına geçerken konvoya engel olan insanlar ... 

Belirsizlik ve karmaşanın önlenmesi adına kortejin ilerleyeceği güzergahların bir kroki veya harita yardımı ile netleştirilmesi çok faydalı olabilir. Ayrıca onca karmaşanın içerisinde bir de bakıyorsunuz ki şahsi araçlar halen geçiş bölgesinde normalmiş gibi yol alıyorlar. Açık olmaması gereken yolların trafiğe açık olması bol sinir bozucu tıkanıklıkları da yaşatıyordu. 

Rahatsız eden ve yine herkesin hemfikir olduğu konulardan birisi de şuydu. "Biz karnaval izlemeye geldik, ancak reklamları izleyip geri döndük."  Elbette reklam da yer alacak, şehre, belediyeye, etkinlikte görev alan çalışanlara gelir elde edilecek. Ancak 5 grup geçişinde bir reklam olması, her grubun reklam içermesinden çok daha hoş olabilir. Karnaval denilince akla renkli kostümleri , çeşitli dans gösterileri ve müzikleri ile grupların ilerleyeceği, çevredeki insanların da bu görsel şöleni izleyip eğleneceği, sakince fotoğraflarını çekip mutlu olacağı güzel bir ortam geliyor. Ancak çok fazla firma ve özel okulun özensiz, düzensizce yürüyüp geçtiği bir konvoy, çevreyi hayli rahatsız etti. Karnavalların yurt dışı örneklerine bakıldığında kortejin, konvoyun; her grubu kendi müziği eşliğinde ,gösterişli kostümler ile belli bir koreograf dahilinde danslarını yaptığı ve bu şekilde ilerlediği görülmekte. Ayrıca neden yalnızca özel okullar ağırlıktaydı? Yani devlet okullarımızdan da çok başarılı etkinlikler çıkarılıp dahil edilebilirdi.

Düzen, planlama, kurallara uyma, reklamı azaltma gibi konular çözüldüğünde çok daha güzel bir karnaval elde edileceği kanısındayım.
Tüm bunların dışında şehrin çeşitli yerlerinde ; okuduğum, duyduğum, öğrendiğim kadarı ile yapılan etkinlikler memnun edici düzeyde. Herkes mutlu. Tabi ki insan her yerde aynı anda bulunamıyor ben bulunduğum noktadaki eksiklikleri değerlendirdim. Zaten onlar da çözüme ulaşırsa memnuniyet oranı %95 lere yükselecektir.
Ve de bir ricamı dile getirmek istiyorum, lütfen bu şekilde, insanlara engel teşkil edebileceğiniz ortamlarda daha az selfie çekillin. Ya da en azından düzeni bozacak şekilde, akışı engelleyecek şekilde yol keserek yapmayın bunu.
Herkese mutlu haftalar.